بیگانه ای از جنگل

محافظان جنگل‌ معتقد بودند که‌ حتی‌ پس‌ از وداع با دنیای‌ خاکی‌، یاد و خاطرهی‌ آنها در دل جنگل‌ جاودانه‌ خواهد ماند. هر درخت‌ خشکی‌ که‌ دوباره زندگی‌ به‌ آن باز می‌گشت‌، هر شاخه‌ای‌ که‌ پس‌ از قطع‌ شدن دوباره به‌ آسمان سر برمی‌آورد، نشانه‌ای‌ از تأثیر فداکاری‌هایشان بود.گویی‌ عشق‌ و ازخودگذشتگی‌شان به‌ قلب‌ طبیعت‌ نفوذ کرده بود و درختان با آن حیات دوباره می‌یافتند. این‌ طبیعت‌، همچون یک‌ موجود زنده، از درون به‌ یاد آنها جوانه‌ می‌زد، درختانی‌ که‌ به‌ یادگار از فداکاران قدیم‌ به‌ زندگی‌ ادامه‌ می‌دادند.